عوارض بعد از عمل پتوز چشم

عوارض بعد از عمل جراحی پتوز چشم بسته به روش خاص انجام شده و عوامل فردی می تواند متفاوت باشد. برخی از عوارض احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

عفونت**: هر عمل جراحی خطر عفونت را به همراه دارد. علائم عفونت ممکن است شامل افزایش قرمزی، تورم، درد یا ترشح از محل جراحی باشد.
خونریزی**: خونریزی بیش از حد در حین یا بعد از جراحی ممکن است رخ دهد که منجر به عوارضی مانند هماتوم (جمع شدن خون در خارج از رگ های خونی) یا افزایش خطر عفونت شود.
اسکار **: تشکیل بافت اسکار در محل جراحی ممکن است ظاهر و عملکرد پلک را تحت تاثیر قرار دهد و به طور بالقوه منجر به عدم تقارن یا محدودیت حرکت شود.
تصحیح نادرست یا اصلاح بیش از حد **: گاهی اوقات ممکن است نتیجه مطلوب جراحی به دست نیاید که منجر به اصلاح کم (هنوز افتادگی پلک) یا اصلاح بیش از حد (پلک بیش از حد بالا کشیده می شود). این می تواند بینایی و زیبایی شناسی را تحت تاثیر قرار دهد.
سندرم چشم خشک**: جراحی می تواند تولید و توزیع طبیعی اشک را مختل کند و منجر به علائم خشکی چشم مانند سوزش، قرمزی و تاری دید شود.
دوبینی **: دوبینی موقت یا دائمی ممکن است به دلیل تغییر در راستای پلک ها یا عضلات درگیر در حرکت چشم رخ دهد.
بازگشت پتوز**: در برخی موارد پتوز ممکن است بعد از جراحی عود کند که نیاز به مداخلات اضافی دارد.
اکتروپیون یا انتروپیون **: موقعیت نامناسب پلک، اعم از چرخش به بیرون (اکتروپیون) یا داخل (انتروپیون)، می تواند در نتیجه إعمال جراحی ضروری می گردد.
آسیب عصبی **: آسیب به اعصاب اطراف چشم در حین جراحی می تواند منجر به بی حسی، گزگز یا سایر اختلالات حسی در ناحیه آسیب دیده شود.
عوارض مرتبط با بیهوشی**: بیهوشی عمومی یا بی حسی موضعی که در حین جراحی استفاده می شود، خطرات خاص خود را دارد، از جمله واکنش های آلرژیک، مشکلات تنفسی، یا عوارض قلبی عروقی.

آیا عمل پلک برگشت دارد؟

جراحی پلک که به عنوان بلفاروپلاستی نیز شناخته می شود، معمولاً یک عمل دائمی در نظر گرفته می شود، اما در صورت لزوم می توان اثرات آن را تنظیم یا اصلاح کرد. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که میزان برگشت پذیری به عوامل مختلفی از جمله نوع خاص جراحی پلک انجام شده و شرایط فردی بستگی دارد.

برخی از جنبه های جراحی پلک ممکن است برگشت پذیر یا قابل تنظیم از طریق روش های جراحی اضافی باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است برگشت پذیری محدودی داشته باشند. مثلا:

اصلاح پتوز**: اگر پتوز پلک (افتادگی) از طریق جراحی اصلاح شود، معمولاً دائمی در نظر گرفته می شود. با این حال، در صورت وجود اصلاح بیش از حد یا اصلاح ناکافی، ممکن است جراحی تجدید نظر برای تنظیم موقعیت پلک انجام شود.
بلفاروپلاستی**: بلفاروپلاستی پلک بالا و پایین که شامل برداشتن پوست، چربی یا ماهیچه اضافی از پلک ها می شود، به طور کلی دائمی در نظر گرفته می شود. با این حال، اگر نگرانی های زیبایی یا عوارضی مانند عدم تقارن یا جای زخم وجود داشته باشد، جراحی تجدید نظر ممکن است یک گزینه باشد.
انحراف پلک**: اگر در نتیجه جراحی (مثلاً اکتروپیون یا انتروپیون) اتفاق بیفتد، ممکن است اقدامات دیگری برای اصلاح موقعیت پلک ها انجام شود.
پیوند چربی یا تزریق پرکننده**: برخی از روش های جوانسازی پلک شامل استفاده از پیوند چربی یا تزریق فیلر برای بازگرداندن حجم یا کانتور پلک است. این روش ها ممکن است دائمی نباشند، زیرا مواد تزریق شده می توانند در طول زمان جذب بدن شوند. برای حفظ نتایج ممکن است تزریق های تکراری لازم باشد.
روش های موقت **: برخی از جراحی های پلک، مانند برخی از تکنیک های کم تهاجمی یا روش هایی که شامل بخیه ها یا وسایل موقتی می شوند، ممکن است نتایج برگشت پذیری را ارائه دهند.

عمل پتوز و خشکی چشم

سندرم خشکی چشم پس از جراحی پتوز می تواند به دلیل عوامل مختلفی در ارتباط با عمل جراحی و تغییراتی که در آناتومی و عملکرد چشم ایجاد می کند رخ دهد. برخی از علل بالقوه عبارتند از:

پلک زدن ناقص **: جراحی پتوز ممکن است شامل دستکاری عضلات و بافت های اطراف پلک باشد. تورم یا تغییر در عملکرد عضلانی می تواند منجر به پلک زدن ناقص شود و اثربخشی مکانیسم طبیعی پلک زدن را در پخش یکنواخت اشک روی سطح چشم کاهش دهد.
وضعیت پلک**: تغییرات در وضعیت پلک ها، چه به دلیل اصلاح پتوز یا سایر تنظیمات انجام شده در حین جراحی، می تواند بر توزیع اشک در سراسر چشم تأثیر بگذارد. تغییر موقعیت پلک ممکن است منجر به پوشش ناکافی سطح چشم شود که منجر به افزایش تبخیر اشک و خشکی آن می شود.
قرار گرفتن در معرض قرنیه **: اگر پلک پس از جراحی پتوز به درستی قرار نگیرد، ممکن است بخشی از قرنیه نمایان شود. قرار گرفتن در معرض قرنیه می تواند منجر به افزایش تبخیر اشک و افزایش خطر ابتلا به علائم خشکی چشم شود.
تورم و التهاب بعد از عمل**: تورم و التهاب از عوارض جانبی رایج هر روش جراحی از جمله جراحی پتوز است. این افزایش موقتی در حجم بافت می‌تواند تعادل طبیعی تولید و تخلیه اشک را مختل کند و به علائم خشکی چشم کمک کند.
تغییر در ترکیب لایه اشک**: مداخلات جراحی می تواند بر ترکیب لایه اشک تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، تغییرات در عصب یا خون رسانی به غدد اشکی ممکن است بر تولید اشک یا تعادل اجزای اشک تأثیر بگذارد و منجر به خشکی چشم شود.
آسیب عصبی**: اعصاب ظریف مسئول تنظیم تولید اشک و حفظ حساسیت قرنیه می توانند در حین جراحی تحت تأثیر قرار گیرند. آسیب یا تحریک عصبی ممکن است منجر به کاهش تولید اشک و کاهش توانایی احساس و پاسخ به خشکی شود.
شرایط زمینه ای خشکی چشم**: برخی از افراد ممکن است پیش از انجام عمل جراحی پتوز دارای شرایط خشکی چشم باشند. جراحی می تواند علائم خشکی چشم موجود را تشدید کند یا خشکی چشم تحت بالینی را که قبلاً مشهود نبود، از بین ببرد.
برای افرادی که تحت عمل جراحی پتوز قرار می‌گیرند، مهم است که در مورد خطر ابتلا به سندرم خشکی چشم از قبل با جراح خود صحبت کنند. جراحان ممکن است اقدامات پیشگیرانه ای مانند تجویز قطره های چشمی روان کننده یا توصیه استراتژی های مراقبت بعد از عمل برای به حداقل رساندن خطر علائم خشکی چشم انجام دهند.

سخن پایانی
برخی عوارض بعد از عمل پتوز چشم : عفونت ، خونریزی ، اسکار ، تصحیح نادرست یا اصلاح بیش از حد افتادگی پلک ، سندرم چشم خشک ، دوبینی ، بازگشت پتوز ، اکتروپیون یا انتروپیون ، آسیب عصبی ، عوارض مرتبط با بیهوشی
برخی از جنبه های جراحی پلک ممکن است برگشت پذیر یا قابل تنظیم از طریق روش های جراحی اضافی باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است برگشت پذیری محدودی داشته باشند.