عمل پتوز چشم
عمل پتوز چشم که به عنوان جراحی پتوز یا بلفاروپلاستی نیز شناخته می شود، یک عمل جراحی بوده که جهت اصلاح افتادگی یا افتادگی پلک(های) فوقانی انجام می شود. پتوز ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله تغییرات مرتبط با افزایش سن در عضلات پلک، عوامل مادرزادی، بیماری های عصبی، یا جراحی های قبلی چشم.
علت پتوز یک طرفه
- پتوز مادرزادی**: برخی از افراد با پتوز یک طرفه به دلیل رشد ناکافی عضله بالابرنده که مسئول بلند کردن پلک است متولد می شوند. این وضعیت ممکن است در بدو تولد وجود داشته باشد یا مدت کوتاهی پس از آن ایجاد شود.
- عقب‌ماندگی ذهنی**: پتوز، که افتادگی پلک فوقانی است، گاهی اوقات می تواند با شرایط یا سندرم های پزشکی خاصی از جمله عقب ماندگی ذهنی همراه باشد. هنگامی که پتوز در افراد دارای عقب ماندگی ذهنی رخ می دهد، می تواند به دلایل مختلف زمینه ای مانند ضعف عضلانی، اختلال عملکرد عصبی، یا ناهنجاری های ساختاری در پلک یا بافت های اطراف باشد. برای افراد مبتلا به پتوز، صرف نظر از علت زمینه‌ای، دریافت ارزیابی و مدیریت پزشکی مناسب برای رفع هر گونه نگرانی مرتبط با بینایی یا زیبایی مهم است.
- دیستروفی عضلانی**: پتوز یا افتادگی پلک فوقانی می تواند با دیستروفی عضلانی همراه باشد. دیستروفی عضلانی گروهی از اختلالات ژنتیکی است که با ضعف پیشرونده و تحلیل رفتن ماهیچه ها مشخص می شود. هنگامی که پتوز در افراد مبتلا به دیستروفی عضلانی رخ می دهد، اغلب به دلیل ضعف در عضلات کنترل کننده پلک ها، به ویژه عضله بالابر palpebrae superioris مسئول بالا بردن پلک فوقانی است. این ضعف می تواند منجر به مشکل در باز نگه داشتن کامل پلک شود که منجر به پتوز می شود. مدیریت پتوز در افراد مبتلا به دیستروفی عضلانی ممکن است شامل اقدامات حمایتی مانند استفاده از عینک مخصوص یا مداخله جراحی برای اصلاح افتادگی پلک باشد که بستگی به شدت بیماری و تأثیر آن بر بینایی و عملکرد روزانه دارد.
- تومورها**: پتوز، افتادگی پلک فوقانی، می تواند ناشی از تومور باشد. تومورهای ناحیه پلک یا ماهیچه هایی که حرکت پلک را کنترل می کنند می توانند بر روی اعصاب یا عضلات مسئول بالا بردن پلک فشار وارد کرده و منجر به پتوز شوند. تومورها می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند و ممکن است از بافت‌های مختلف پلک یا ساختارهای اطراف، مانند مدار چشم (حفره چشم) یا غدد مجاور منشا بگیرند. درمان پتوز ناشی از تومورها معمولاً شامل رسیدگی به تومور زمینه‌ای از طریق برداشتن جراحی، پرتودرمانی یا سایر مداخلات مناسب همراه با مدیریت علائم یا عوارض مرتبط است. تشخیص زودهنگام و ارزیابی فوری پزشکی برای تعیین مسیر اقدام مناسب و بهینه سازی نتایج در موارد پتوز مربوط به تومورها بسیار مهم است.
- تغییرات مرتبط با افزایش سن **: با افزایش سن افراد، ماهیچه ها و بافت های پشتیبان پلک ممکن است ضعیف شوند و منجر به پتوز یک طرفه شوند. این اغلب به عنوان پتوز چرخشی نامیده می شود و بیشتر در افراد مسن دیده می شود.
- تروما یا آسیب**: تروما یا آسیب مستقیم به پلک یا ساختارهای اطراف می تواند با برهم زدن آناتومی طبیعی یا عملکرد ماهیچه های پلک منجر به پتوز یک طرفه شود.
- بیماری های سیستمیک**: برخی از بیماری های سیستمیک، مانند دیابت یا اختلالات تیروئید، ممکن است به پتوز یک طرفه به عنوان یک علامت ثانویه روند بیماری زمینه ای منجر شود.
علت خاص پتوز یک طرفه بسته به عوامل فردی و سابقه پزشکی می تواند متفاوت باشد. برای افرادی که پتوز یک طرفه را تجربه می‌کنند، بسیار مهم است که توسط چشم‌پزشک یا جراح اکولوپلاستیک مورد ارزیابی کامل قرار گیرند تا علت زمینه‌ای و گزینه‌های درمانی مناسب مشخص شود. بسته به شدت و علت افتادگی پلک، درمان ممکن است شامل رسیدگی به وضعیت زمینه‌ای، اصلاح پتوز با جراحی یا ترکیبی از هر دو باشد.
اختلالات عصبی مرتبط با پتوز
- میاستنی گراویس**: این اختلال خود ایمنی بر اتصال عصبی عضلانی تأثیر می گذارد و منجر به ضعف و خستگی عضلانی می شود. پتوز یک علامت اولیه شایع میاستنی گراویس است که اغلب هر دو چشم را تحت تاثیر قرار می دهد و با فعالیت در طول روز بدتر می شود.
- فلج عصب سوم (فلج عصب چشمی)**: فلج عصب سوم به دلیل آسیب یا اختلال عملکرد عصب چشمی رخ می دهد که حرکت چندین عضله چشم را کنترل می کند، از جمله آنهایی که مسئول بالا بردن پلک هستند (عضله بالابر palpebrae superioris). ). پتوز یکی از ویژگی های فلج عصب سوم همراه با علائم دیگری مانند دوبینی و محدودیت حرکت چشم است.
- سندرم هورنر**: سندرم هورنر در نتیجه آسیب به مسیر عصب سمپاتیک که چشم را عصب می کند، ایجاد می شود. پتوز در سمت آسیب دیده یکی از علائم بارز سندرم هورنر است، همراه با مردمک منقبض (میوز) و کاهش تعریق در سمت آسیب دیده صورت.
- اختلالات عصبی جمجمه**: آسیب یا اختلال در عملکرد اعصاب جمجمه ای که مسئول کنترل حرکات چشم و عملکرد پلک هستند می تواند منجر به پتوز شود. به عنوان مثال، ضایعاتی که بر هسته های عصب جمجمه ای در ساقه مغز یا در طول مسیر اعصاب جمجمه ای تأثیر می گذارد (به عنوان مثال، فلج عصب چهارم) ممکن است منجر به پتوز شود.
- ضایعات ساقه مغز یا سکته**: ضایعات یا سکته هایی که بر نواحی خاصی از ساقه مغز تأثیر می گذارند می توانند مسیرهای عصبی درگیر در کنترل ارتفاع پلک را مختل کنند و منجر به پتوز در یک یا هر دو طرف شوند.
- دیستروفی عضلانی**: برخی از اشکال دیستروفی عضلانی که اختلالات ژنتیکی پیشرونده ای هستند که با ضعف و تحلیل عضلانی مشخص می شوند، می توانند به علت ضعف در عضلات مسئول بالا بردن پلک، منجر به پتوز شوند.
- بوتولیسم**: بوتولیسم یک بیماری نادر اما جدی است که توسط سم تولید شده توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم ایجاد می شود. در موارد شدید، بوتولیسم می تواند منجر به فلج عضلات، از جمله عضلات کنترل کننده حرکت پلک، و در نتیجه پتوز شود.
این اختلالات عصبی نیاز به ارزیابی و مدیریت دقیق توسط یک متخصص مغز و اعصاب یا چشم پزشک دارند تا علت زمینه ای پتوز مشخص شود و یک برنامه درمانی مناسب تهیه شود. درمان ممکن است شامل رسیدگی به وضعیت عصبی زمینه‌ای، مدیریت علامتی پتوز یا مداخله جراحی در موارد خاص باشد.
سخن پایانی
عمل پتوز چشم که به عنوان جراحی پتوز یا بلفاروپلاستی نیز شناخته می شود، یک عمل جراحی است که برای اصلاح افتادگی یا افتادگی پلک(های) فوقانی انجام می شودعلت پتوز یک طرفه می تواند عقب‌ماندگی ذهنی ، دیستروفی عضلانی ، تومورها ، تغییرات مرتبط با افزایش سن ، تروما یا آسیب ،بیماری های سیستمیک باشد .برخی از اختلالات عصبی مرتبط با پتوز عبارتند از: میاستنی گراویس ، فلج عصب سوم (فلج عصب چشمی) ، سندرم هورنر، اختلالات عصبی جمجمه ، ضایعات ساقه مغز یا سکته ، دیستروفی عضلانی ، بوتولیسم